Injecties bij epicondylitis zijn vaak pijnlijk, maar dat hoeft helemaal niet
Standaard injecties bij de epicondylitis zijn vaak pijnlijk, dit komt omdat de lokalisatie van de injectie voor de vuist weg geschiedt in de extensorenaponeurose of op het bot . De ontstekingshaard, het subtendineuze weefsel wordt niet nauwkeurig gelokaliseerd.
Een verbeterde pijnloze subtendineuze injectietechniek bij epicondylitis.
Door de arm in pronatie gestrekt op de bank te leggen kan de (para)medicus zeer eenvoudig de onderzijde van de pees van de m. extensor carpi radialis brevis (ECRB )vinden.
Als men de vinger in de goed te palperen radio-humerale gewrichtsspleet plaatst en de patiënt vraagt een lichte vuist te maken, dan voelt het omhoog bewegen van de ECRB pees.
Met de nagel kan men de onderkant van de ECRB markeren als insteekplaats voor de injectie.
De subtendineuze ruimte bereiken gaat het best met een mantoux naaldje
Bij het ledigen van de injectiespuit in het subtendineuze weefsel dient men weinig weerstand te voelen.
Een operatietechniek die epicondylitis als frictiesyndroom bevestigd
Het simpel poliklinisch doorsnijden van de pees van de extensor carpi radialis brevis aan de proximale zijde met een
De auteurs schrijven
Percutane release is een belangrijke methode bij de behandeling van epicondylitis vanwege:
- de lage postoperatieve pijn
- het korte verblijf in het ziekenhuis en de korte revalidatieperiode
- de vroege terugkeer naar dagelijkse activiteiten.Het is een eenvoudige, veilige procedure die kan worden uitgevoerd in een poliklinische kleine behandelkamer onder plaatselijke verdoving bij patiënten waarbij conservatieve behandelingen (zoals fysiotherapie, PRP en cortisone-injecties) niethelpen.Daarom zou deze percutane methode de eerste behandelingsmethode moeten zijn die moet worden toegepast vóór meer gecompliceerde chirurgische behandelingen